Lifecosm Avian Infectious Bursal Disease Ab Rapid Test Kit vir veeartsenykundige diagnostiese toets

Siekte kan skielik verskyn en morbiditeit bereik tipies 100%.In die akute vorm is voëls uitgestrek, verswak en gedehidreer.Hulle produseer 'n waterige diarree en kan geswelde ontlasting-bevlekte vent hê.Die grootste deel van die kudde is liggende en het gegolfde vere.Mortaliteitsyfers wissel met virulensie van die betrokke stam, die uitdagingsdosis, vorige immuniteit, teenwoordigheid van gelyktydige siekte, sowel as die kudde se vermoë om 'n effektiewe immuunrespons op te stel.Immuunonderdrukking van baie jong hoenders, minder as drie weke oud, is moontlik die belangrikste uitkoms en is dalk nie klinies waarneembaar nie (subklinies).Daarbenewens kan infeksie met minder virulente stamme dalk nie openlike kliniese tekens toon nie, maar voëls wat bursale atrofie met fibrotiese of sistiese follikels en limfositopenie voor ses weke oud het, kan vatbaar wees vir opportunistiese infeksie en kan sterf aan infeksie deur middels wat nie veroorsaak gewoonlik siektes by immunokompetente voëls.
Hoenders wat met die siekte besmet is, het oor die algemeen die volgende simptome: pik na ander hoenders, hoë koors, gegolfde vere, bewende en stadige loop, gevind waar hulle saam in klompe lê met hul koppe na die grond gesak, diarree, geel en skuimerige stoelgang, moeilike uitskeiding , verminderde eet of anoreksie.
Die sterftesyfer is ongeveer 20% met sterftes binne 3–4 dae.Herstel vir oorlewendes duur ongeveer 7–8 dae.
Die teenwoordigheid van moederlike teenliggaampies (teenliggaampies wat vanaf die moeder na die kuiken oorgedra word) verander die siekte se vordering.Veral gevaarlike stamme van die virus met hoë sterftesyfers is die eerste keer in Europa opgespoor;hierdie stamme is nie in Australië opgespoor nie.[5]